“wij weten een aannemer die bij jullie past”
Was het antwoord van vrienden van ons, nadat we de vraag hadden gesteld “wat zijn jullie ervaringen met betrekking tot aannemers”. Deze vraag stelden wij, aangezien onze ervaringen in de loop der jaren teleurstellend waren geweest. De aannemers die bij ons werkzaamheden hadden verricht kwamen hun afspraken niet na, kregen klussen tussendoor, waardoor wij langer moesten wachten. Geen of onvoldoende tijd om overleg te hebben. Facturen die niet overeenkwamen met de afspraken. Maar vooral veel miscommunicatie. Ons beeld van aannemers was hierdoor redelijk negatief te noemen en we waren het vertrouwen in aannemers verloren.
Dit beeld is veranderd, aangezien aannemersbedrijf Sijtsema, met ondernemer Monie van Paassen als boegbeeld een andere visie hebben op het aannemen van projecten.
Voor haar waren wij het vertrekpunt, dit doet zij door nieuwsgierig te zijn in positieve zin. Nieuwsgierigheid betekend voor haar belangstellend te zijn naar de klant toe. Doorvragen en vooral ook heel goed luisteren naar wat de klant precies wil. Hiervoor neemt zij de tijd en geeft je advies, maar op zo’n manier dat zij niet zegt hoe het moet. Monie zet je aan het denken, zij laat je nadenken over meerdere mogelijkheden, in kosten, materiaal, stijl en tijd. Daarnaast is er een open communicatie over eventuele meerkosten, die wij overigens niet hebben gehad, omdat we binnen de begroting zijn gaan schuiven, hierin denkt zij mee en zoekt naar oplossingen.
De oude situatie:

Zoals afgesproken werden de werkzaamheden in de afgesproken tijd gedaan. En werd er dagelijks gevraagd of alles nog verliep zoals was afgesproken en of er nog andere wensen waren. De medewerkers waren geweldige mensen om in en rond je huis te hebben. Ze kenden de afspraken, werkten hard en vooral heel kundig, vakmensen dus. Als de dag voorbij was werd er opgeruimd en werd alles nagelopen wat er die dag was gedaan.
Ons verhaal klinkt misschien als een lofzang……., dat klopt het is een lofzang. En ja… het is een aannemer die bij ons past, met de stellige overtuiging dat wij niet de enige zijn.
Karin Veurink en Johan Brokken